GUDOHAJE

1. KRÓTKA HISTORIA KLASZTORU

Klasztor Nawiedzenia NMP w Gudohajach ufundowali w 1763 roku Józef Krzysztof i Ludwika Anna z Sulistrowskich Wojnowie, przy istniejącym kościele. Kościół pw. Nawiedzenia NMP – drewniany, jednonawowy, na kamiennym podmurowaniu, konstrukcji zrębowej. Do kościoła prowadzi kruchta przylegająca do fasady, flankowanej dwiema wieżami czworobocznymi, zwieńczonymi hełmami cebulastymi. Dach dwuspadowy, gontowy. Stropy w nawie i prezbiterium płaskie. Elewacje zewnętrzne oszalowane deskami. W retabulum głównego ołtarza umieszczono cudowny obraz Matki Bożej, typu Eleusy, namalowany temperą na dębowej desce, prawdopodobnie z XV wieku, ze szkoły rusko-bizantyjskiej. Od XVI wieku należy do obrazów słynących łaskami.

Kościół w Gudohajach na fotografii z 1896 roku.

Przy klasztornym kościele 21 września 1777 roku Ignacy Jakub Massalski, biskup wileński, erygował parafię. Klasztor został zniesiony dekretem cara Mikołaja I w 1832 roku. Majątek przejął skarb państwa. W 1990 roku karmelici bosi ponownie odzyskali kościół i odbudowali klasztor, prowadząc działalność duszpasterstwa parafialnego.

2. OBSZERNA HISTORIA KLASZTORU

Benignus Wanat OCD, Zakon Karmelitów Bosych w Polsce. Klasztory karmelitów i karmelitanek bosych 1605-1975, Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 1979, s. 568-574. Do pobrania.

BW23

Benignus Wanat OCD