Zobacz także: Historia w skrócie (D. Antoniuk).
HISTORIA KLASZTORU
Benignus Wanat OCD, Zakon Karmelitów Bosych w Polsce. Klasztory karmelitów i karmelitanek bosych 1605-1975, Wydawnictwo Karmelitów Bosych, Kraków 1979, s. 373-376. Do pobrania.
Klasztor pod wezwaniem Matki Bożej Zwycięskiej i św. Józefa. Pierwszy klasztor został ufundowany w 1623 roku na „Skałce” przy drodze prowadzącej na most zamkowy, w miejscu dzisiejszej ulicy Starobulwarnej. Turcy rozebrali go po zajęciu miasta w 1672 roku. Gdy Kamieniec powrócił do Polski w 1699 roku zakonnicy wznowili fundację budując nowy klasztor na działce przy ul. Tatarskiej. Zajmowali się głównie wykupem jeńców z niewoli tureckiej zanim jeszcze do Kamieńca przybyli trynitarze. Przez szereg lat (1740-1781, 1793-1795, 1798-1843) w klasztorze mieściło się także seminarium diecezjalne. Kamieniecka fundacja została skasowana w 1866 roku. W budynkach klasztornych umieszczono archiwum i kasę guberni, a kościół przekazano cerkwi prawosławnej. Z wielkim nakładem pracy i funduszy w latach 1867-1878 kościół przebudowano na sobór katedralny Bogurodzicy Kazańskiej. W latach trzydziestych XX w. budynek soboru rozebrano.
BW10
Kamieniec Podolski, około 1885 roku. Fot. Michał Greim (1828-1911).
Od lewej: kościół farny z minaretem, dzwonnica, dawny klasztor karmelitów bosych
pw. Matki Bożej Zwycięskiej przebudowany po 1867 roku na sobór prawosławny
pw. Ikony Bogarodzicy Kazańskiej.
Klasztor karmelitów bosych przed przebudową.
Klasztor karmelitów bosych przebudowany na sobór prawosławny pw. Ikony Bogarodzicy Kazańskiej.
Klasztor karmelitów bosych przed przebudową.
Klasztor karmelitów bosych przed przebudową. Rysunek na podstawie fotografii poniżej.
Klasztor karmelitów bosych. Fot. Michał Greim, ok. 1868 r.
(Zbiory Specjalne, Biblioteka Naukowa PAU i PAN w Krakowie)